چارلی چاپلین همیشه از مادرش به عنوان الهام‌بخش تکنیک‌های اجرا و دیدگاهش به زندگی یاد می‌کرد. متأسفانه زندگی حرفه‌ای او به دلیل بیماری ناخوشایند، گرفتار شد و زمانی بود که صدای او در یک اجرای خاص شکست خورد که چارلی چاپلین جوان در سن پنج‌سالگی اولین طعم اجرا را چشید – او به عنوان جایگزین مادرش بداهه اجرا را ادامه داد. هانا چاپلین رقصنده، خواننده و بازیگر تئاتر بود. او در سال ۱۸۶۵ از زنی که مادرش کولی بود متولد شد. وی مشوق اصلی چارلی در سینما بود. در سال ۱۸۹۴ وی بدلیل ایجاد مشکل در صدایش در حالیکه از سربازان مست که در سالن سینما بودند و او را مسخره می‌کردند طرد شد، و پسرش چارلی چاپلین در پنج سالگی برای اولین بار به صحنه آمد. سلامتی او همچنان رو به کاهش بود و او متوجه شد که به عنوان یک خیاط زندگی فقیرانه ای دارد و در نهایت به بیمارستان روانی منتقل شد. او تا پایان عمر از بیماری روانی رنج می برد… حتی در طول روزهای فقر زده خود، هانا چاپلین به یاد می‌آورد که شادی و لذت بی‌پایان را برای فرزندانش به ارمغان آورده است. او برای آنها خوراکی های کوچک می آورد، شماره‌های سالن موسیقی قدیمی خود را می‌خواند و می‌رقصید و برای آنها نمایش اجرا می‌کرد. چارلی چاپلین موفقیت خود را در پانتومیم هدیه‌ای ازطرف مادرش می‌دانست. چارلی چاپلین شخصیت اصلی زن (با بازی پلت گدارد) در دیکتاتور بزرگ را به نام مادرش هانا چاپلین نامگذاری کرده است. جرالدین چاپلین، نوه خود هانا، نقش هانا چاپلین را در فیلم بیوگرافی چاپلین در سال 1992 بازی کرد.
_ اگر مادرم نبود شک داشتم که می‌توانستم در پانتومیم موفقیتی کسب کنم. او یکی از بزرگترین هنرمندان پانتومیمی است که تاکنون دیده‌ام.
منابع:
- https://www.charliechaplin.com/
- سلطان سینمای کمدی نوشته علی ذوالفقاری نشر حباب ۱۳۸۷
