۱۶ آبان
«خواندن فیلـم‌ها»
خواندن فیلـم‌ها سیامک رفیعی (روزنامۀ شرق) استنلی کاول در گفت‌وگویی با اندرو کلوان می‌گوید فیلم برای فلسفه ساخته می‌شود. اما نسبت میان فیلم و فلسفه چیست؟ در کدامین سویه‌های تفکر فلسفی باید به دنبال نقطه‌های پیوند با فیلم بود؟ ما معمولا فلسفه را فعالیتی فکری و انتزاعی قلمداد می‌کنیم درحالی‌که فیلم یا هر […]
![.
در فیلم «در ستایش عشق» [اثر ژان لوک گدار] ماخولیا جایگزین شوخطبعی می‌شود و باید این فیلم را مرثیهای دربارۀ عشق نامید یا، دقیقتر که بگوییم، از نظر گدار هر مدیحهای دربارۀ عشق بهمحض اجراشدن تبدیل به مرثیه می‌شود. مدیحۀ او برای عشق بهیادآوردن لبخندی ویرانشده یا غرقشده است، مثل لحظهای در فیلم که تصویر سیمون وی دیزالو می‌شود. .
.
«در ستایش عشق» از مجموعۀ عشق در سینما
#صالح_نجفی
عکس: تصویر دیزالوشدۀ سیمون وی [فیلسوف و فعال اجتماعی فرانسوی]
سیمون وی شاید مهمترین چهرۀ کاتولیکِ چپِ اروپای قرن بیستم باشد. او در جوانی بخاطر گرسنگیکشیدن و همدردی با کسانی که در اردوگاهها بودند در بیمارستان بستری شد و زندگیاش را از دست داد.
#در_ستایش_عشق #ژان_لوک_گدار #گدار #ماخولیا #سیمون_وی #نویسنده #فیلسوف #فعال_اجتماعی
#عشق_سینما #عشق_در_سینما #کتاب_سینمایی #کتاب #سینما_کتاب #فیلم_کتاب](http://instagram.fdoh5-1.fna.fbcdn.net/v/t51.2885-15/e35/s320x320/75352137_483556775616852_5904744566675828374_n.jpg?_nc_ht=instagram.fdoh5-1.fna.fbcdn.net&_nc_cat=100&oh=de765453c5640194187b60376cc49006&oe=5E87D025 ".
در فیلم «در ستایش عشق» [اثر ژان لوک گدار] ماخولیا جایگزین شوخطبعی می‌شود و باید این فیلم را مرثیهای دربارۀ عشق نامید یا، دقیقتر که بگوییم، از نظر گدار هر مدیحهای دربارۀ عشق بهمحض اجراشدن تبدیل به مرثیه می‌شود. مدیحۀ او برای عشق بهیادآوردن لبخندی ویرانشده یا غرقشده است، مثل لحظهای در فیلم که تصویر سیمون وی دیزالو می‌شود. .
.
«در ستایش عشق» از مجموعۀ عشق در سینما
#صالح_نجفی
عکس: تصویر دیزالوشدۀ سیمون وی [فیلسوف و فعال اجتماعی فرانسوی]
سیمون وی شاید مهمترین چهرۀ کاتولیکِ چپِ اروپای قرن بیستم باشد. او در جوانی بخاطر گرسنگیکشیدن و همدردی با کسانی که در اردوگاهها بودند در بیمارستان بستری شد و زندگیاش را از دست داد.
#در_ستایش_عشق #ژان_لوک_گدار #گدار #ماخولیا #سیمون_وی #نویسنده #فیلسوف #فعال_اجتماعی
#عشق_سینما #عشق_در_سینما #کتاب_سینمایی #کتاب #سینما_کتاب #فیلم_کتاب")
![.
کتاب «زندگی مؤلف» دربارۀ چیست؟ [نوشتۀ روبرت صافاریان]
کتاب کینو-آگورا: «زندگی مؤلف» دربارۀ چیست؟ یا: چطور نگرۀ مؤلف از توجه به مؤلف غافل ماند. .
.
«برای به حداکثر رساندن امکان فهمیدن یک فیلم، باید تا آنجا که میتوانیم از راه مطالعۀ تاریخچۀ تولید آن، و زندگی و نیات مؤلفان آن، دانشمان را دربارۀ شرایط تألیف آن در دنیای واقعی افزایش دهیم. …» این جمله شاید سادهترین بیان نیت نویسندۀ کتاب «زندگی مؤلف» باشد. اما آیا این موضوع بدیهی نیست؟ سارا کوزلوف در کتابش شرح میدهد که بیتوجهی به همین موضوع ظاهراً ساده، سنتی دیرینه در نقد فیلم و ادبیات دارد و در جاهایی به شدت به درک درست فیلمها و فیلمسازان لطمه زده است.
دربارۀ نظریۀ «مرگ مولف» رولان بارت شنیدهاید. نظریهای که می‌گوید اصل متن اثر است و متن بازتاب ایدئولوژی و گفتمان فرهنگی روز است و نه نیات مولف. در پی چنین نظریههای افراطی و یکجانبهای، توجه یک جانبه به متن اثر و بیتوجهی به زندگی و نیات مولف به دیدگاه غالب نقد سینمایی بدل شد، تا آنجا که صحبت دربارۀ نیت مؤلف گناهی نابخشودنی تلقی شد. جالب است که نگرۀ مؤلف در نقد فیلم هم که به نظر میآمد باید موجب توجه جدیتر به شخصیت فیلمساز باشد، در جهت مخالف حرکت کرد؛ ملاک اصلی منتقدان پیرو نظریۀ مؤلف توجه به متن فیلمها و میزانسن بود. آنها میخواستند ویژگیهای شخصیت کارگردانها را از روی میزانسن فیلمهایش دریابند. کار به جایی رسید که گفته شد بین مثلاً «هاوارد هاوکس» و «هاوکس»ی که می‌شود از فیلمهایش استخراج کرد، تمایز قائل شد.
سارا کوزلوف به قصد مقابله با چنین توجه یکجانبهای به متن اثر و یادآوری اهمیت شرایط بیرونی مثل زندگی کارگردان در زمان ساخت فیلم و شرایط تولید فیلم به طور کلی، کتاب «زندگی مؤلف» را نوشته است. او طی این کتاب کوچک، با ذکر مثالهای فراوان و با ارجاع به نظریات نظریهپردازان گوناگون سینما، در پی اثبات ایدۀ اصلی خود برآمده است. .
.
«زندگی مؤلف» [از مجموعۀ سینمایی کینو_آگورا]
نوشتۀ سارا کوزلوف
ترجمۀ روبرت صافاریان
#روبرت_صافاریان #زندگی_مؤلف #مؤلف #کارگردان_مؤلف #مرگ_مؤلف
#رولان_بارت #هاوارد_هاوکس #سارا_کوزلوف #میزانسن #فیلمساز #نظریه
#نظریه_فیلم #تئوری #تئوری_فیلم #منتقد #تحلیل #کتاب #کتاب_سینمایی
#کینو_آگورا #مازیار_اسلامی #نشر_لگا
#kinoagora #kino_agora #auteur #cinema #movie](http://instagram.fdoh5-1.fna.fbcdn.net/v/t51.2885-15/e35/s320x320/76709220_586322105271050_8725025449909653186_n.jpg?_nc_ht=instagram.fdoh5-1.fna.fbcdn.net&_nc_cat=102&oh=268a8302009179d109a0817e7cecf53e&oe=5E8734A4 ".
کتاب «زندگی مؤلف» دربارۀ چیست؟ [نوشتۀ روبرت صافاریان]
کتاب کینو-آگورا: «زندگی مؤلف» دربارۀ چیست؟ یا: چطور نگرۀ مؤلف از توجه به مؤلف غافل ماند. .
.
«برای به حداکثر رساندن امکان فهمیدن یک فیلم، باید تا آنجا که میتوانیم از راه مطالعۀ تاریخچۀ تولید آن، و زندگی و نیات مؤلفان آن، دانشمان را دربارۀ شرایط تألیف آن در دنیای واقعی افزایش دهیم. …» این جمله شاید سادهترین بیان نیت نویسندۀ کتاب «زندگی مؤلف» باشد. اما آیا این موضوع بدیهی نیست؟ سارا کوزلوف در کتابش شرح میدهد که بیتوجهی به همین موضوع ظاهراً ساده، سنتی دیرینه در نقد فیلم و ادبیات دارد و در جاهایی به شدت به درک درست فیلمها و فیلمسازان لطمه زده است.
دربارۀ نظریۀ «مرگ مولف» رولان بارت شنیدهاید. نظریهای که می‌گوید اصل متن اثر است و متن بازتاب ایدئولوژی و گفتمان فرهنگی روز است و نه نیات مولف. در پی چنین نظریههای افراطی و یکجانبهای، توجه یک جانبه به متن اثر و بیتوجهی به زندگی و نیات مولف به دیدگاه غالب نقد سینمایی بدل شد، تا آنجا که صحبت دربارۀ نیت مؤلف گناهی نابخشودنی تلقی شد. جالب است که نگرۀ مؤلف در نقد فیلم هم که به نظر میآمد باید موجب توجه جدیتر به شخصیت فیلمساز باشد، در جهت مخالف حرکت کرد؛ ملاک اصلی منتقدان پیرو نظریۀ مؤلف توجه به متن فیلمها و میزانسن بود. آنها میخواستند ویژگیهای شخصیت کارگردانها را از روی میزانسن فیلمهایش دریابند. کار به جایی رسید که گفته شد بین مثلاً «هاوارد هاوکس» و «هاوکس»ی که می‌شود از فیلمهایش استخراج کرد، تمایز قائل شد.
سارا کوزلوف به قصد مقابله با چنین توجه یکجانبهای به متن اثر و یادآوری اهمیت شرایط بیرونی مثل زندگی کارگردان در زمان ساخت فیلم و شرایط تولید فیلم به طور کلی، کتاب «زندگی مؤلف» را نوشته است. او طی این کتاب کوچک، با ذکر مثالهای فراوان و با ارجاع به نظریات نظریهپردازان گوناگون سینما، در پی اثبات ایدۀ اصلی خود برآمده است. .
.
«زندگی مؤلف» [از مجموعۀ سینمایی کینو_آگورا]
نوشتۀ سارا کوزلوف
ترجمۀ روبرت صافاریان
#روبرت_صافاریان #زندگی_مؤلف #مؤلف #کارگردان_مؤلف #مرگ_مؤلف
#رولان_بارت #هاوارد_هاوکس #سارا_کوزلوف #میزانسن #فیلمساز #نظریه
#نظریه_فیلم #تئوری #تئوری_فیلم #منتقد #تحلیل #کتاب #کتاب_سینمایی
#کینو_آگورا #مازیار_اسلامی #نشر_لگا
#kinoagora #kino_agora #auteur #cinema #movie")
![#ورق_بزنید
وقتی هانکه میخواست فیلم «عشق» را دربارۀ زوج عاشقی بسازد که بهشهادت سن بازیگرانشان ۸۵ و ۸۲ ساله بودند بهسراغ تاریخ سینما رفت. امانوئل ریوا را از فیلم «هیروشیما عشق من» انتخاب کرد که در آن فیلم ۳۲ساله و مجسمۀ زیبایی بود. فیلم هانکه ارجاعی ادبی نیز به داستان عاشق مارگریت دوراس دارد [که فیلم "هیروشیما عشق من" براساس آن ساخته شده است]، رمان دوراس اینطور آغاز می‌شود: .
.
«روزی که دیگر عمری از من گذشته بود، در سرسرای مکانی عمومی، مردی بهطرفم آمد و بعد از معرفی خودش گفت: مدتهاست که میشناسمتان، همه میگویند که در سالهای جوانی قشنگ بودهاید، ولی من آمدهام اینجا تا به شما بگویم که چهرۀ فعلیتان بهمراتب قشنگتر از وقتی است که جوان بودید، من این چهرۀ شکسته را بیشتر از چهرۀ جوانیتان دوست دارم.» .
.
این دو نوع زیبایی که فانتزی دوراس بود یک بار با امانوئل ریوا عملی شده. ریوا خیلی دیر وارد سینما شد، اولین نقشش را در ۳۲سالگی بازی کرد و تا ۸۵سالگی، برخلاف بقیۀ ستارگان سینما، تعداد انگشتشماری فیلم بازی کرد. .
.
هر دو فیلم در مجموعۀ «عشق در سینما» واکاوی شدهاند.
کتاب عشق در سینما: «هیروشیما عشق من»
و کتاب عشق در سینما: «عشق»
تألیف صالح نحفی
تصویر: امانوئل ریوا در فیلم «هیروشیما عشق من» و فیلم «عشق». .
.
.
.
.
#عشق_در_سینما #عشق #سینما #کتاب #فیلم_کتاب #فیلم_عاشقانه #عشق_سینما
#کتاب_عشق #میشائیل_هانکه #آلن_رنه #هیروشیما_عشق_من #امانوئل_ریوا #مارگریت_دوراس
#ادبیات #داستان #داستان_عشق #ستاره_سینما #عاشق #نشر_لگا
#emmanuelleriva #hanke #michaelhaneke #amour #alainresnais #hiroshimamylove
#margueriteduras #hiroshimamonamour #cinemabook #love](http://instagram.fdoh5-1.fna.fbcdn.net/v/t51.2885-15/e35/s320x320/71753315_525881061471508_6649204225608563058_n.jpg?_nc_ht=instagram.fdoh5-1.fna.fbcdn.net&_nc_cat=104&oh=4f957ff1557d81d33b71d76f2a3c9f5b&oe=5E8EA8B5 "#ورق_بزنید
وقتی هانکه میخواست فیلم «عشق» را دربارۀ زوج عاشقی بسازد که بهشهادت سن بازیگرانشان ۸۵ و ۸۲ ساله بودند بهسراغ تاریخ سینما رفت. امانوئل ریوا را از فیلم «هیروشیما عشق من» انتخاب کرد که در آن فیلم ۳۲ساله و مجسمۀ زیبایی بود. فیلم هانکه ارجاعی ادبی نیز به داستان عاشق مارگریت دوراس دارد [که فیلم \"هیروشیما عشق من\" براساس آن ساخته شده است]، رمان دوراس اینطور آغاز می‌شود: .
.
«روزی که دیگر عمری از من گذشته بود، در سرسرای مکانی عمومی، مردی بهطرفم آمد و بعد از معرفی خودش گفت: مدتهاست که میشناسمتان، همه میگویند که در سالهای جوانی قشنگ بودهاید، ولی من آمدهام اینجا تا به شما بگویم که چهرۀ فعلیتان بهمراتب قشنگتر از وقتی است که جوان بودید، من این چهرۀ شکسته را بیشتر از چهرۀ جوانیتان دوست دارم.» .
.
این دو نوع زیبایی که فانتزی دوراس بود یک بار با امانوئل ریوا عملی شده. ریوا خیلی دیر وارد سینما شد، اولین نقشش را در ۳۲سالگی بازی کرد و تا ۸۵سالگی، برخلاف بقیۀ ستارگان سینما، تعداد انگشتشماری فیلم بازی کرد. .
.
هر دو فیلم در مجموعۀ «عشق در سینما» واکاوی شدهاند.
کتاب عشق در سینما: «هیروشیما عشق من»
و کتاب عشق در سینما: «عشق»
تألیف صالح نحفی
تصویر: امانوئل ریوا در فیلم «هیروشیما عشق من» و فیلم «عشق». .
.
.
.
.
#عشق_در_سینما #عشق #سینما #کتاب #فیلم_کتاب #فیلم_عاشقانه #عشق_سینما
#کتاب_عشق #میشائیل_هانکه #آلن_رنه #هیروشیما_عشق_من #امانوئل_ریوا #مارگریت_دوراس
#ادبیات #داستان #داستان_عشق #ستاره_سینما #عاشق #نشر_لگا
#emmanuelleriva #hanke #michaelhaneke #amour #alainresnais #hiroshimamylove
#margueriteduras #hiroshimamonamour #cinemabook #love")
