داستانی «مکثِ منگ»

«مکثِ منگ» نوشته علی کاظمیان، بازیگر، شاعر و نوازندۀ ایرانی است. کاظمیان از سال ۱۳۷۷ از تئاتر فعالیت‌های هنری خود را آغاز کرد و در چندین نمایش، سریال تلویزیونی و سینمایی به ایفای نقش پرداخت، ازجمله سریال‌های «محاکمه»، «جست‌وجو در شهر» و فیلم سینمایی «پارتی»… .او در سال ۱۳۸۶ اولین مجموعه‌شعر خود تحت‌عنوان «آواز درودها» را منتشر کرد.و در سال ۱۳۷۸ «آوار ابریشم» که دیگر مجموعه‌شعر اوست. «مکثِ منگ» نخستین کتاب داستانی علی کاظمیان است که ماجرای آن در برهۀ زمانی دهۀ ۸۰ در ایران می‌گذرد.

مکثِ منگ یعنی، يادآورىِ خاطرات پراكنده در حالتِ خلسه. و در اين مرور، موضع شخصيت داستان، نسبت به تهران و مختصات و ویژگی‌هایش بازگو می‌شود. امّا زيرمتن داستانِ «مکثِ منگ‌»، نقش بر هم خوردنِ.بافت شهرى در كيفيّت زندگى و حتّى سرنوشت شهروندان است.

هر چی که هستیم و می‌شویم به همان خشت اول، یعنی به کودکی، ربط دارد. کودکی یعنی پشت صحنۀ زندگی. در پشت صحنه تمرین کرده‌ایم، یاد گرفته‌ایم، مشاهده کرده‌ایم، کارگردانی شده‌ایم، چهره‌پردازی شده‌ایم، و حالا روی صحنه در بزرگسالی به ایفای نقشی می‌پردازیم که آموخته بودیمش.
آنچه روی صحنه از ما سرمی‌زند همانی‌ست که در متن نوشته شده بود، متنی که جلومان گذاشته بودند تا بخوانیم و اجراش کنیم. وقتی پشت صحنه آرام و آسوده نباشد تمرکز بازیگر روی صحنه به‌هم خواهد خورد.
«بزرگ بشی یادت میره» فقط یک فریبِ لحظه‌ای‌ست و حقیقت چندانی ندارد… .