متفکران بزرگ روان‌شناسی

در ابتدای قرن بیستم، این فرض دیرپا زیر سؤال رفت که رفتار انسان‌ها را می‌توان از طریق مطالعاتی مانند قانون، ادبیات باستانی یونان و روم، فلسفه و به‌طور غیررسمی از طریق ادبیات و تئاتر درک کرد. در کنار آزمایشگاه‌ها برای مطالعه و بررسی پدیده‌های شیمیایی، فیزیکی و زیست‌شناختی، مکان‌هایی باید برای تحقیق دربارۀ پدیده‌های روان‌شناختی به همان شیوۀ بررسی پدیده‌های علوم طبیعی اختصاص یابند.

کتاب متفکران بزرگ روان‌شناسی شرح آثار و اندیشه‌های بیش از چهل شخصیتی است که در حوزه‌های مهم روان‌شناسی مبتکرانی بزرگ بوده‌اند. نویسنده کتاب رُم هرری، کوشیده است شرح‌حال زندگی و آثار متفکران اصلی حوزۀ روان‌شناسی قرن گذشته را  براساس «مکاتب فکری»‌ در این کتاب ارائه کند.

بخش نخست کتاب به مبتکران شش مکتب فکری مهم روان‌شناسی یعنی رفتارگرایی، تحول‌گرایان، شناخت‌گرایان، نظریه‌پردازان پردازش اطلاعات، روان‌شناسان زیستی و روان‌شناسان ادراک می پردازد که از نام‌آورن این حوزه‌های می توان به نوام چامسکی، آلن تورین، ژان پیاژه، فردریک بارتلت، ولفگانگ کوهلر و … اشاره کرد.

بخش دوم کتاب تحت‌عنوان «از افراد تا گروه‌ها» شرح آثار و اندیشه‌های دو مکتب دیگر روان‌شناسی یعنی روان‌شناسان شخصیت و روان‌شناسان اجتماعی را پوشش می‌دهد و در این بخش، آثار و اندیشه‌های مبتکرانی چون گوردون ویلارد آلپورت، ریموند برنارد کتل، هانس آیزنک، فریتز هایدر  و … مورد توجه قرار می‌گیرد.

بخش سوم کتاب با عنوان «از نظریه تا واقعیت» ابتدا به فیلسوفانی که در حوزۀ روان‌شناسی صاحب اندیشه هستند از جمله جان دیویی، میشل فوکو، ویتگنشتاین، ‌ادموند هوسرل و … پرداخته و سپس آثار و اندیشه‌های مبتکران مکتب فکری آسیب‌شناسان روان یعنی فروید و میل کریپلین را از نظر گذرانده است.